ลดต้นทุนด้วยการปลูกอ้อยน้ำน้อย

การปลูกอ้อยน้ำน้อย เป็นวิธีการปลูกอ้อยที่ทางสถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำและการเกษตร (สสนก.) ศึกษาดูงานจากต่างประเทศและทำการวิจัยเพื่อปรับให้สามารถใช้งานได้กับสภาพแวดล้อมของประเทศไทย โดยหลักการคือ ต้องการบริหารจัดการน้ำภายในแปลงอ้อยให้เกิดประโยชน์สูงสุด จากข้อมูลสถิติที่ทาง สสนก. ศึกษาพื้นที่ ต.ซับสมบูรณ์  อ. วิเชียรบุรี จ. เพชรบูรณ์ มีปริมาณน้ำต้นทุน (ปริมาณน้ำที่มี ภายในพื้นที่ ทั้งแหล่งน้ำบนดินและใต้ดิน) ซึ่งมีปริมาณมากกว่าปริมาณความต้องการน้ำถึง 1 ล้าน ลบ.ม. ในระยะเวลาตลอดทั้งปี แต่กลับพบว่ามีช่วงเวลาที่ขาดแคลนน้ำติดต่อกัน 5 เดือน จึงเป็นเหตุผลที่ทาง สสนก. ต้องหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาการบริหารจัดการน้ำต้นแบบภายในพื้นที่ต.ซับสมบูรณ์ อ.วิเชียรบุรี จ.เพชรบูรณ์

หลักการ : ใช้เทคนิคการกักเก็บน้ำภายในแปลงไร่อ้อย โดยใช้การฝังท่อน้ำเพื่อกักเก็บน้ำตามจุดต่างๆ  ในแปลงอ้อย  ซึ่งทำให้ลดการสูญเสียน้ำจากการไหลบ่าและการระเหยจึงทำให้ประหยัดน้ำในการเพาะปลูก

ขั้นตอนการดำเนินงาน 

ขั้นที่ 1 ศึกษาพื้นที่จากแผนที่ เริ่มจากการศึกษาแผนที่ของชุมชน หรือ แผนที่แปลงไร่อ้อย (แผนที่จากดาวเทียม) เพื่อทำการวิเคราะห์หาทางน้ำธรรมชาติ และระดับเส้นชันความสูง (Contour) ของภูมิประเทศ

ขั้นที่ 2 การสำรวจวัดระดับเส้นชันความสูง (Contour) โดยคนเดินสำรวจ และใช้อุปกรณ์สำรวจภาคพื้นดิน เพื่อตรวจเช็คระดับความสูงและความลาดเอียงของพื้นดินแต่ละจุด เพื่อเปรียบเทียบกับแผนที่จากดาวเทียมอีกครั้ง

ขั้นที่ 3 การวางตำแหน่งท่อซีเมนต์กักเก็บน้ำ เมื่อทำการเปรียบเทียบ ค่า Contour จากแผนที่ดาวเทียวกับค่าของการปฏิบัติ จากนั้นวางแผนการติดตั้งตำแหน่งของท่อซีเมนต์กักเก็บน้ำ โดย 1 ไร่ สามารถวางท่อได้ประมาณ 3 – 6 ท่อ ขึ้นอยู่กับความลาดชันและน้ำชั้นใต้ผิวดิน และ พยายามวางตำแหน่งท่อซีเมนต์กักเก็บน้ำและร่องดักน้ำที่ทำจากท่อพีวิซีให้น้ำไหลผ่านท่อพีวีซีและลงมากักเก็บในท่อซีเมนต์ให้มากที่สุด โดยรัศมีการกระจายความชื้นของท่อซีเมนต์จะอยู่ประมาณ 15 เมตรแต่ละท่อจึงวางห่างกันประมาณ 30 เมตร

ขั้นที่ 4 การติดตั้งระบบเติมน้ำใต้ดิน

1. ขุดหลุมเพื่อฝังท่อวงซีเมนต์ ความลึกประมาณ 2 เมตร  และใช้หินกรวดรองพื้น 

2. ทำการวางท่อวงซีเมนต์ โดยวางท่อพลาสติกขนาด  6/8 นิ้วคั่นท่อวงซีเมนต์ในแต่วง และช่องว่างต้องไม่ใหญ่เกินไปจนตะกอนดินไหลเข้ามาในท่อซีเมนต์ 

3. ทำการขุดร่องเพื่อดักน้ำให้ไหลลงท่อวงซีเมนต์ ขนาดร่องประมาณ 6 – 8 นิ้วและวางท่อพีวีซีเพื่อดักน้ำเข้าท่อวงซีเมนต์ โดยก่อนน้ำจะเข้าท่อวงซีเมนต์จะต้องมีท่อพีวีซีงอ 90 องศา เพื่อกักตะกอนดินไม่ให้ไหลเข้าท่อซีเมนต์มากเกินไป

ส่วนประกอบของระบบประกอบด้วย

1. กรวดหรือหินหนาหรือเศษอิฐหัก

2. ท่อวงซีเมนต์เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เมตร

3. ท่อพลาสติก 6/8 นิ้ว

4. ฝาปิดท่อ ซีเมนต์

5. ท่อ PVC ตรงและงอ 90 องศา ขนาด 6 – 8 นิ้ว

สรุป

ระบบเติมน้ำใต้ดินในแปลงไร่อ้อยเป็นระบบที่ช่วยให้มีการบริหารจัดการน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ซึ่งเกษตรกรลงทุนครั้งเดียว สามารถใช้ระบบนี้ได้นาน 5 – 10 ปี ถ้าไม่มีอุบัติเหตุจากแทรกเตอร์ชนขอบท่อซีเมนต์ และการบำรุงรักษาระบบเติมน้ำใต้ดินก็น้อยมาก มีแค่ค่าลอกตะกอนออกจากท่อซีเมนต์กักเก็บน้ำเท่านั้น แต่การวิจัยนี้ยังอยู่ในช่วงการกระจายทดสอบในพื้นที่ต่างๆ ของประเทศ หากอนาคตได้ข้อมูลที่สมบูรณ์ก็จะทำให้เกษตรกรชาวไร่อ้อย ลดต้นทุน และเพิ่มผลผลิตได้มากขึ้นอย่างแน่นอน

บทความที่เกี่ยวข้อง

โรคไหม้ คืออะไร ? สาเหตุเกิดจาก เชื้อรา Pyricularia grisea Sacc. พบมาก ในน้ำฝน ข้าวพันธุ์พื้นเมืองไวต่อช่วงแสง พบส่วนใหญ่ในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันตกและภาคใต้
การไถกลบตอซังเพื่อปรับปรุงดินและเพิ่มผลผลิตข้าว ประเทศไทยมีพื้นที่ปลูกข้าวประมาณ 65 ล้านไร่ ได้ผลผลิตข้าว 24 ล้านตัน มีฟางข้าวเฉลี่ยประมาณปีละ 25.45 ล้านตัน และมีปริมาณตอซังข้าวที่ตกค้างอยู่ในนาข้าว 16.9 ล้านตันต่อปี ดังนั้นจึงนับได้ว่ามีปริมาณฟางข้าว และตอซังข้าวมากที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับตอซัง
หนอนชอนใบอ้อย (แมลงดำหนามอ้อย) (Sugarcane hispid beetle) ชื่อวิทยาศาสตร์ : Rhadinosa reticulate Baly วงศ์ : Hispidae รูปร่างลักษณะ : หนอนชอนใบอ้อย หรือ แมลงดำหนามอ้อย เป็นด้วงปีกแข็งมีขนาดเล็ก ตัวยาว 3-4 มิลลิเมตร มีสีดำ บนหลังและปีกมีหนามแข็งยาวแหลมอยู่ทั่วไป ตัวเมียวางไข่ใบเดี่ยว ๆ ไว้ใต้